Είναι trendy η πολιτική;

Τον τελευταίο καιρό διαβάζοντας τις δημοσκοπήσεις, μπορούμε να διακρίνουμε ότι το εκλογικό σώμα επιλέγει με δύο λογικές. Η πρώτη είναι η κλασική, η παλιά συνταγή: τι μας κάνει να αισθανόμαστε καλά, τι μας θυμίζει τα νιάτα μας και τις όμορφες εποχές που ο λεβέντης ο αρχηγός μας έταζε τα πάντα και ενίοτε μας τα έδινε κιόλας (βλέπε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) ή μας μιλούσε για όμορφους σοσιαλιστικούς δρόμους (βλέπε ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ κτλ).  Η άλλη λογική είναι να διαλέξουμε, περισσότερο οι νεώτεροι ή νεανίζοντες, ανάλογα με το πόσο στη μόδα είναι το κόμμα… Πόσο trendy : ο Κουβέλης με την ΔΗΜΑΡ που «παίζει» στους δήθεν ευρωπαϊστές της αριστεράς, μιας και ο ΣΥΡΙΖΑ μάς πάλιωσε λίγο και ταιριάζει στους πιο παλαιοαριστερούς , που με τη σειρά τους έχουν πιο πολύ καιρό μακριά από το ΠΑΣΟΚ. Ή κόμματα τύπου Καμμένου που λένε πιο δυνατά το «Ελλάδα» και « Έλληνες» από τους άλλους, αφού αντίστοιχα μάς πάλιωσε ο ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη. Η προτίμηση στους πρώτους είναι αυτονόητη γιατί είναι γνωστό ότι ο παλιός είναι αλλιώς , αλλά ο νέος είναι ο ωραίος!

Στην ίδια λογική εντάσσονται και πολλά εξωκοινοβουλευτικά κόμματα, είτε με την μία πλευρά είτε με την άλλη:  Διάφορες κινήσεις του διαδικτύου που είναι της μόδας, αλλά έχουν από επιφανειακή έως ανύπαρκτη ατζέντα ή ακόμα πιο επικίνδυνες και φασίζουσες νοοτροπίες , όπως η Χρυσή Αυγή.

Και στις δύο περιπτώσεις η λογική και οι προτάσεις λείπουν. Με όποιο συνδυασμό και να μπουν στην επόμενη βουλή όλοι αυτοί οι σχηματισμοί, είναι σίγουρο ότι δεν θα μπορέσουν να οδηγήσουν την χώρα σε υπήνεμο λιμάνι. Αν υπήρχε η δυνατότητα να μπορούμε να μην χάσουμε την διασκέδαση μέσω εκλογών αλλά να προέκυπτε σοβαρή κυβέρνηση, ίσως το πρόβλημα να μην ήταν τόσο μεγάλο. Όταν όμως οι εκλογές γίνονται για να προκύψει κυβέρνηση, τότε υπάρχει θέμα.

Τι θα μπορούσε να γίνει;

Να μπούμε όλοι στον κόπο να επιλέξουμε με βάση την λογική. Με βάση το ποιος έχει προτάσεις που μπορούν να μας βγάλουν από τα αδιέξοδα. Τουλάχιστον αυτή της φορά.

Για μια φορά να μπορέσουμε να επιλέξουμε τον άνθρωπο που θα μας κάνει την δουλειά και όχι αυτόν που θα μας χαϊδέψει τα αυτιά ή θα μας κάνει να θυμηθούμε τα παλιά ωραία χρόνια. Έναν υδραυλικό για τις βρύσες που τρέχουν , έναν ηλεκτρολόγο για την πρίζα που χάλασε... Έτσι δεν θα υπάρχει διαρροή νερού και δεν θα πάθει κανείς ηλεκτροπληξία. Όλα τα άλλα είναι ρίσκο και νομίζω ότι μέχρι τώρα έχουμε ρισκάρει και έχουμε χάσει πολλά.

Επιλογές; Λίγες. . .

Η δικιά μου; Η Δράση του Κατρανίτσα από την Θεσσαλονίκη, του Καραβάνα από την Λάρισα, του Σαββίδη από την Καλαμάτα , του Καρύπογλου από την Δράμα, και πολλών άλλων υποψηφίων που κατεβαίνουν με την «Δράση».

Ποιοι είναι όλοι αυτοί; Είστε όλοι εσείς! Όλοι εμείς!  

Ναι, είναι και του Μάνου η Δράση, ο οποίος δεν έπαψε ποτέ να μιλά με τόλμη για την λογική της λογικής, που όλοι επαινούν σε θεωρητικό επίπεδο, αλλά διστάζουν να την δουν στις πρακτικές της διαστάσεις.

Η δική σας επιλογή;