Για πολλούς το πρόγραμμα «Καλλικράτης» αποτέλεσε μία σωστή και αναγκαία μεταρρύθμιση στον χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης. Και κατά κάποιον τρόπο αυτό θα είχε μεγαλύτερο αντίκτυπο στους πολίτες αν δεν γινόταν με τόσο γρήγορες διαδικασίες, μέσα στις οποίες πολλοί Δήμοι βρέθηκαν απροετοίμαστοι να ανταπεξέλθουν. Πασχίζοντας δηλαδή οι τοπικές αρχές να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα, αυξάνουν τελικά την γραφειοκρατία αντί να την μειώνουν. Επί της ουσίας όμως, το πρόβλημα του «Καλλικράτη» δεν είναι τόσο η συνοπτικότητα των διαδικασιών με τις οποίες εφαρμόστηκε, όσο ο παραλογισμός που αναδύθηκε σε αρκετές περιπτώσεις.
Μια από αυτές, που έχει και άμεση επίδραση στον τόπο μας, ήταν το γεωγραφικό πλαίσιο με το οποίο ορίστηκαν οι νέοι Δήμοι. Έτσι, ενώ στην ουσία καταργήθηκαν οι Νομαρχίες, οι νέοι Δήμοι που προέκυψαν αφορούσαν γεωγραφικά όρια μόνο μέσα στον ίδιο Νομό. Δηλαδή, ένας από τους βασικούς στόχους του «Καλλικράτη» που ήταν η κανονικοποίηση των Δήμων βάσει πληθυσμιακών κριτηρίων, αυτοαναιρέθηκε λόγω των ορίων που έθεταν οι (ούτως ή άλλως) πρώην Νομοί!
Αυτό είναι εμφανέστατο στην περίπτωση της Ναυπακτίας και της Δωρίδας, όπου το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού και η αντίστοιχη οικονομική δραστηριότητα συγκεντρώνονται στην ευρύτερη περιοχή γύρω από τη Ναύπακτο και στους δύο Δήμους. Και ενώ οι τελευταίοι, από μόνοι τους, θα μπορούσαν να δημιουργήσουν έναν ενιαίο, ισχυρό Δήμο, τελικά λόγω της προηγούμενης νομαρχιακής οριοθέτησης, παρέμειναν διαιρεμένοι.
Ο παραλογισμός αυτής της διαίρεσης θα γίνει σύντομα ακόμα πιο εμφανής με τις νέες απαιτήσεις για κατάργηση περιφερειακών δημοσίων οργανισμών, που θα φέρουν στο προσκήνιο την πραγματική ουσία του προβλήματος. Έτσι, με την κατάργηση σημαντικών οργανισμών όπως το ΙΚΑ και η ΔΟΥ Ναυπάκτου, αλλά και των αντίστοιχων στη Δωρίδα, η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού των δύο Δήμων, θα αναγκάζεται να εξυπηρετείται από το Μεσολόγγι και την Άμφισσα αντίστοιχα. Επανέρχονται και πάλι δηλαδή τα νομαρχιακά κριτήρια. Στην περίπτωση όμως που είχε δημιουργηθεί εξ’ αρχής ένας ισχυρός ενοποιημένος Δήμος Ναυπακτίας-Δωρίδας, με επίκεντρο τη Ναύπακτο, τα πληθυσμιακά και οικονομικά κριτήρια που υποτίθεται ότι θα κανονικοποιούσε το πρόγραμμα «Καλλικράτης», θα ικανοποιούνταν στο έπακρο. Θα μπορούσε έτσι ο νέος δήμος να διεκδικήσει με αξιώσεις την παραμονή των βασικών υπηρεσιών του κράτους αλλά και να δημιουργήσει και νέες δομές που θα βοηθούσαν στην ανάπτυξη του, όπως επιμελητήριο.
Για την «Δράση», τέτοιου είδους παραλογισμοί είναι οι δομικοί λίθοι πολλών ανούσιων και λανθασμένων πολιτικών που υποβαθμίζουν τη χώρα μας σε διάφορους τομείς. Και φυσικά, η τοπική αυτοδιοίκηση δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από μία τέτοια συνθήκη. Ισχυρή τοπική αυτοδιοίκηση, με λιγότερο κεντρικό κράτος στις «πλάτες» της, σημαίνει μεγαλύτερη ευελιξία και οικονομική ανάπτυξη σε τοπικό επίπεδο, σύμφωνα με τις τοπικές ανάγκες. Τόσο για τους ντόπιους όσο και για ενδιαφερόμενους εξωτερικούς επενδυτές.
Η Κοινή Λογική που κρύβεται πίσω από αυτή την διαπίστωση, είναι και βασική αρχή της «Δράσης» και διέπει όλες τις πολιτικές της θέσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου